“ทำไม ได้แต่ถ่ายเอกสาร ชงกาแฟ”

“ให้ทำงานตั้งเยอะ ไม่เห็นได้เอาไปใช้จริงเลย”

“ทำไม ไม่เห็นได้ทำงานตรงกับที่เรียนมาเลย”

“พี่เค้าไม่ค่อยมีงานอะไรให้ทำเลย”

น้องๆ เคยได้ยินเรื่องราวอะไรประมาณนี้บ้างมั้ยคะ ?

ความจริงอย่างหนึ่ง จากการที่เราได้คุยกับบริษัทต่างๆ ก็ทำให้รู้ว่า พี่ๆในบริษัทส่วนใหญ่ ไม่ได้คาดหวัง Skill เทพจากน้องๆ (แต่ถ้าเทพก็น่าจะดีกว่า) แต่เค้ามักจะยินดี และเปิดโอกาสให้น้องที่พร้อมจะเรียนรู้ ตั้งใจจริง และซักถาม น้องๆ ลองคิดกลับกันดูนะคะว่า หากน้องเป็นพี่ในบริษัท และต้องให้โปรเจกต์เด็กฝึกงานทำสักอย่าง นอกจากความสามารถแล้วน้องจะต้องดูอะไรอีกบ้าง?

สำหรับเรา… “ความตั้งใจและการชอบเรียนรู้” เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่สุด เด็กทุกคนสามารถพัฒนา Skill ได้ หากมี “ความตั้งใจ” มากพอ และความตั้งใจแรกสุด อย่างน้อย น้องๆ ก็น่าจะมีความตั้งใจในการเรียนรู้ หัดเข้าไปซักถาม

ขอให้คิดไว้เสมอว่า พี่ๆ ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่า น้องไม่รู้เรื่องอะไร หรือสนใจเรื่องอะไรอยู่ จึงไม่รู้ว่าควรจะเริ่มสอนตรงไหน และสอนอะไร การซักถาม จึงเป็นข้อพิสูจน์ว่า น้องๆ มีความพยายาม และรู้จักขวนขวาย อยากจะพัฒนาตนเองให้เก่งขึ้น สิ่งเหล่านี้อาจจะเป็นใบเบิกทางให้กับน้องๆ ได้ทำงานที่ตัวเองสนใจก็ได้

ตัวเราเองตั้งใจมากพอแล้วหรือยัง ?

ต้องดูจากอะไร ลองหาคำตอบง่ายๆ ดูนะคะ ถ้าน้องบอกว่า มาฝึกงานเพราะอยากเรียนรู้ แต่เมื่อเข้าไปฝึกงานแล้วบ่นว่าไม่มีคนสอน หรืออยากแสดงฝีมือ แต่บ่นว่าไม่มีโอกาสได้ทำ นั่นแสดงว่า “ยังไม่มีความตั้งใจจริง ซึ่งคนที่ตั้งใจทำงาน เค้าจะทำโดยไม่ต้องรอให้ใครมาสั่ง คนตั้งใจจะ เรียน เค้าเรียนโดยไม่ต้องรอให้ใครมาสอน”

นั่นคือ แนวคิดที่เราอยากเห็นใน ‘เด็กรุ่นใหม่’ ที่เกิดมาพร้อมกับช่องทางที่จะเรียนรู้รอบตัว การเข้าไปทำงานแล้วมีคนเก่งอยู่รอบตัว ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีในการเรียนรู้ หากระหว่างทำงานพี่ๆ อาจไม่ว่าง แต่เค้าอาจจะช่วยแนะนำได้ว่า น้องๆ ควรเรียนรู้ที่ไหน หรือขอให้พี่สอนในช่วงที่ว่างก็ได้ พี่ๆ อยากจะเล่าให้น้องฟังอยู่แล้ว แต่เราแค่ต้องเข้าหาให้ถูกที่ถูกทางเท่านั้นเอง

“ถึงการเรียนรู้โดยมีคนสอนเป็นเรื่องดี เพราะถือเป็นเส้นทางที่รวดเร็วและง่ายที่สุด แต่ถ้าหากเรามัวแต่นั่งรอคนมาสอน อาจจะมีคนอื่นที่เริ่มออกเดินทางไปไกลแล้ว”

เราเกิดมาอยู่ในยุคดิจิทัล ความรู้หาได้ทั่วทุกมุมโลก น้องๆ ต้องเริ่มขวนขวายด้วยตัวเอง พาตัวเองเข้าไปอยู่ใกล้ชิดคนเก่งๆ และง่ายที่สุดคือ ถ้าอยากเก่งเหมือนคนนั้น ก็เลือกให้เค้าเป็น ‘ต้นแบบ(Idol)’ จากนั้นก็เริ่มเรียนรู้ และศึกษาเส้นทางการเติบโตของเค้าค่ะ

สุดท้ายนี้อยากจะฝากถึงน้องๆ ที่กำลังจะเข้าฝึกงาน หรือทำงาน การบอกตัวเองว่าอยากเก่ง แต่นั่งบ่นว่าไม่มีคนสอน อยากทำงาน แต่ไม่หางานมาทำ แล้วก็ปล่อยเวลาให้ผ่านไป มันไม่มีประโยชน์ เมื่อได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในบริษัทแล้ว ไม่ว่าเราจะมีโอกาสได้แสดงฝีมือหรือไม่ แต่อย่างน้อย สิ่งที่น้องๆ สามารถทำได้แน่นอน และทันทีคือ “เรียนรู้” ค่ะ  : )

ศศิวิมล เสียงแจ้ว

กรรมการผู้จัดการบริษัท อินเทิร์นชิพส์ (ไทยแลนด์) จำกัด